Emirgan Korosu

Emirgan Parkı (Türkçe: Emirgan Korusu veya nadiren Emirgan Parkı), İstanbul'un Sarıyer semtindeki Emirgan mahallesinde, Boğaz'ın Avrupa kıyısındaki tarihi bir kentsel parktır. İstanbul'daki en büyük halka açık parklardan biridir.

Bizans döneminde, bugün parkın bulunduğu alanın tamamı selvi ağaçları ile kaplanmış ve "Kiparades" veya "Selvi Ormanı" olarak biliniyordu. 16. yüzyılın ortalarında ıssız arazinin Osmanlı İmparatorluğu'nda rütbeli bir Lord Şansölyesi olan Nişancı Feridun Bey'e verildiği "Feridun Bey Parkı" olarak bilinir.

17. yüzyılda Osmanlı padişahı IV. Murad (1623-1640), mülkünü hiçbir direniş olmadan kuşatılmış kalesini teslim eden Safevi bir Pers komutanı Emir Gûne Han'a sundu ve onu tekrar İstanbul'a götürdü.

Feridun Bey Parkı" adı, "Emirgün" olarak değiştirildi  ve zamanla "Emirgan" a dönüştü.

Yüzyıllar boyunca, mal sahibi birkaç kez değişti ve 1860'lı yılların sonuna kadar, Hicri İsmail Paşa (1863-1879 hükümdarlığı), Mısır'ın Mısır valisi ve Sudan'a aittir. Bölge, Boğaz'ın kıyısında inşa ettiği büyük bir ahşap yalıın arka bahçesi olarak kullanılmıştır. Dahası, hâlâ var olan park alanı içinde üç ahşap koru evi  inşa etti.

Khedive ailesinin mirasçıları, 1930'larda mülkleri satmışlardı. Zengin bir Türk silah satıcısı olan ve park alanlarını destekleyen üç Türk askeri Satvet Lütfi Tozan'a, daha sonra 1940'larda Vali ve Belediye Başkanı Lütfi' Kırdar ofis olarak kullandı (1938-1949).

Emirgan Parkı'nda bir çeşme ile gölet

Bugün İstanbul Büyükşehir Belediyesi tarafından sahip olunan ve yönetilen park, bir yamaçta 117 dönüm (470.000 m2)  ve yüksek duvarlarla çevrelenmiştir.

İki dekoratif gölet ile parkın içinde 120'den fazla türün bitkileri vardır. Parkın florasının en önemli nadir ağaçları şunlardır: Taş Çam, Türk çamı, Halep Çamı, Mavi Çam, Doğu Beyaz Çam, Maritime Çamı, Japon Sediri, Norveç Ladin, Mavi Ladin, Atlas Sedir, Lübnan Sediri, Himalaya Sediri, Kayın, Kül ağacı, Sapindus, Babil Söğüt, Macar Meşe, Colorado Beyaz Köknar, Maidenhair ağacı, California tütsü-sedir, Kıyı Sekoyası ve Kafur Ağacı.

Birçok koşu parkuru ve piknik masası, Emirgan Park'ı özellikle hafta sonları ve tatil günlerinde yerel halk için çok popüler bir rekreasyon alanı haline getirmektedir. Sarı Köşk, Pembe Köşk ve Beyaz Köşk gibi dış renklerinin ardından çağrılan üç tarihi köşk, 1979-1983 yılları arasında Türkiye Otomobil ve Otomobil Kulübü'nün CEO'su Çelik Gülersoy tarafından restore edilerek halka açıldı. kafeterya ve restoran olarak halkın kullanımına sunuldu..

Emirgan Parkı, adını Osmanlı İmparatorluğu'nun bir çağına (1718-1730) veren geleneksel çiçek olan lale ile yakından ilişkilidir. 1960'larda Emirgan Parkı'nda kentin lale yetiştiriciliği geleneğini canlandırmak için özel bir bahçe kuruldu.

2005 yılından bu yana her Nisan ayında bir yıllık uluslararası lale festivali düzenleniyor ve bu çiçeklerle bu parkı çekici ve çok renkli hale getiriyor. 

Pembe köşk

Khedive İsmail Paşa tarafından yaptırılan parkın üç köşkünden biri olan Pembe Köşk (Türkçe: Pembe Köşk), iki katlı, tipik bir Osmanlı evidir. Dışının orjinal rengi olan cranesbill çiçek pembesinin ardında isimlendirilen pavyon, tarihinin ihtişamını güzel süslemelerle yansıtmaktadır.

Köşk, hafta sonları kafeterya olarak kullanılıyor. Ayrıca, sözleşmeler ve düğün törenleri için kullanılabilir. Yaz aylarında, tesis 500 kişiye kadar 500 kişi kapasiteli kokteyller için uygundur. Kış aylarında, 150 kişiye kadar gruplar servis edilebilir. 

Sarı köşk

Sarı Köşk (Türkçe: Sarı Köşk), 1871-1878 yılları arasında Khedive İsmail Paşa tarafından av köşkü ve misafir evi olarak inşa edilen bir dağ evi biçimindeki büyük ahşap bir konaktır.

Parkın merkezinde yer alan ve Boğaz'a bakan iki katlı bir konak, bir balkon, bir teras ve bir bodrum, 400 m2'lik bir alan üzerine inşa edilmiştir Alt katta dört oda, bir salon ve bir mutfak, üst katta ise üç oda ve bir salondan oluşmaktadır.  Yerleşim düzeni, geleneksel Osmanlı evinin mimarisini, birçok oturma odasının çevrelediği bir salon ile yansıtmaktadır. Tavandaki ve duvarlardaki süslemeler, mahkeme mimarı Sarkis Balyan'ın eseriydi. Tavanlar yağlı boyalı çiçek figürleri ve olağanüstü oymalar ile cepheler ile zenginleştirilmiştir. Yüksek kapı ve pencerelerin yanı sıra parlak renklerdeki iç mekan dekorasyonları da o dönemin ihtişamını yansıtmaktadır. Köşkün yanında kuzeydoğuda bir gölet bulunmaktadır.

Sadece en başından itibaren mal sahipleri tarafından kullanılan köşk  1980'lerin başında dört ay içinde restore edilmiş, antikalarla döşenmiş ve bir kafeterya olarak halka açılmıştır. Parkın ana üssü olan Sarı Köşkü, 1997'den beri İstanbul Büyükşehir Belediyesi'nin turizm şirketi Beltur tarafından yürütülmektedir. 

Beyaz köşk

Beyaz köşk Khedive İsmail Paşa tarafından yaptırılan Emirgan Parkı içindeki üçüncü konaktır. Sarı Pavyon'dan sadece 150 m uzaktadır. İki katlı ahşap bina neo-klasik tarzın mimari özelliklerini taşımaktadır.

Konak, gündüzleri kafeterya, akşamları ise Türk-Osmanlı mutfağının bir lokantası olarak kullanılmaktadır.

Emirgan Korosu

Emirgan Parkı (Türkçe: Emirgan Korusu veya nadiren Emirgan Parkı), İstanbul'un Sarıyer semtindeki Emirgan mahallesinde, Boğaz'ın Avrupa kıyısındaki tarihi bir kentsel parktır. İstanbul'daki en büyük halka açık parklardan biridir.

Bizans döneminde, bugün parkın bulunduğu alanın tamamı selvi ağaçları ile kaplanmış ve "Kiparades" veya "Selvi Ormanı" olarak biliniyordu. 16. yüzyılın ortalarında ıssız arazinin Osmanlı İmparatorluğu'nda rütbeli bir Lord Şansölyesi olan Nişancı Feridun Bey'e verildiği "Feridun Bey Parkı" olarak bilinir.

17. yüzyılda Osmanlı padişahı IV. Murad (1623-1640), mülkünü hiçbir direniş olmadan kuşatılmış kalesini teslim eden Safevi bir Pers komutanı Emir Gûne Han'a sundu ve onu tekrar İstanbul'a götürdü.

 "Feridun Bey Parkı" adı, "Emirgün" olarak değiştirildi  ve zamanla "Emirgan" a dönüştü.

Yüzyıllar boyunca, mal sahibi birkaç kez değişti ve 1860'lı yılların sonuna kadar, Hicri İsmail Paşa (1863-1879 hükümdarlığı), Mısır'ın Mısır valisi ve Sudan'a aittir. Bölge, Boğaz'ın kıyısında inşa ettiği büyük bir ahşap yalıın arka bahçesi olarak kullanılmıştır. Dahası, hâlâ var olan park alanı içinde üç ahşap koru evi  inşa etti.

Khedive ailesinin mirasçıları, 1930'larda mülkleri satmışlardı. Zengin bir Türk silah satıcısı olan ve park alanlarını destekleyen üç Türk askeri Satvet Lütfi Tozan'a, daha sonra 1940'larda Vali ve Belediye Başkanı Lütfi' Kırdar ofis olarak kullandı (1938-1949).

Emirgan Parkı'nda bir çeşme ile gölet

Bugün İstanbul Büyükşehir Belediyesi tarafından sahip olunan ve yönetilen park, bir yamaçta 117 dönüm (470.000 m2)  ve yüksek duvarlarla çevrelenmiştir.

İki dekoratif gölet ile parkın içinde 120'den fazla türün bitkileri vardır. Parkın florasının en önemli nadir ağaçları şunlardır: Taş Çam, Türk çamı, Halep Çamı, Mavi Çam, Doğu Beyaz Çam, Maritime Çamı, Japon Sediri, Norveç Ladin, Mavi Ladin, Atlas Sedir, Lübnan Sediri, Himalaya Sediri, Kayın, Kül ağacı, Sapindus, Babil Söğüt, Macar Meşe, Colorado Beyaz Köknar, Maidenhair ağacı, California tütsü-sedir, Kıyı Sekoyası ve Kafur Ağacı.

Birçok koşu parkuru ve piknik masası, Emirgan Park'ı özellikle hafta sonları ve tatil günlerinde yerel halk için çok popüler bir rekreasyon alanı haline getirmektedir. Sarı Köşk, Pembe Köşk ve Beyaz Köşk gibi dış renklerinin ardından çağrılan üç tarihi köşk, 1979-1983 yılları arasında Türkiye Otomobil ve Otomobil Kulübü'nün CEO'su Çelik Gülersoy tarafından restore edilerek halka açıldı. kafeterya ve restoran olarak halkın kullanımına sunuldu..

Emirgan Parkı, adını Osmanlı İmparatorluğu'nun bir çağına (1718-1730) veren geleneksel çiçek olan lale ile yakından ilişkilidir. 1960'larda Emirgan Parkı'nda kentin lale yetiştiriciliği geleneğini canlandırmak için özel bir bahçe kuruldu.

2005 yılından bu yana her Nisan ayında bir yıllık uluslararası lale festivali düzenleniyor ve bu çiçeklerle bu parkı çekici ve çok renkli hale getiriyor.

Sarı köşk

Sarı Köşk (Türkçe: Sarı Köşk), 1871-1878 yılları arasında Khedive İsmail Paşa tarafından av köşkü ve misafir evi olarak inşa edilen bir dağ evi biçimindeki büyük ahşap bir konaktır.

Parkın merkezinde yer alan ve Boğaz'a bakan iki katlı bir konak, bir balkon, bir teras ve bir bodrum, 400 m2'lik bir alan üzerine inşa edilmiştir Alt katta dört oda, bir salon ve bir mutfak, üst katta ise üç oda ve bir salondan oluşmaktadır.  Yerleşim düzeni, geleneksel Osmanlı evinin mimarisini, birçok oturma odasının çevrelediği bir salon ile yansıtmaktadır. Tavandaki ve duvarlardaki süslemeler, mahkeme mimarı Sarkis Balyan'ın eseriydi. Tavanlar yağlı boyalı çiçek figürleri ve olağanüstü oymalar ile cepheler ile zenginleştirilmiştir. Yüksek kapı ve pencerelerin yanı sıra parlak renklerdeki iç mekan dekorasyonları da o dönemin ihtişamını yansıtmaktadır. Köşkün yanında kuzeydoğuda bir gölet bulunmaktadır.

Sadece en başından itibaren mal sahipleri tarafından kullanılan köşk  1980'lerin başında dört ay içinde restore edilmiş, antikalarla döşenmiş ve bir kafeterya olarak halka açılmıştır. Parkın ana üssü olan Sarı Köşkü, 1997'den beri İstanbul Büyükşehir Belediyesi'nin turizm şirketi Beltur tarafından yürütülmektedir.  

Pembe köşk

Khedive İsmail Paşa tarafından yaptırılan parkın üç köşkünden biri olan Pembe Köşk (Türkçe: Pembe Köşk), iki katlı, tipik bir Osmanlı evidir. Dışının orjinal rengi olan cranesbill çiçek pembesinin ardında isimlendirilen pavyon, tarihinin ihtişamını güzel süslemelerle yansıtmaktadır.

Köşk, hafta sonları kafeterya olarak kullanılıyor. Ayrıca, sözleşmeler ve düğün törenleri için kullanılabilir. Yaz aylarında, tesis 500 kişiye kadar 500 kişi kapasiteli kokteyller için uygundur. Kış aylarında, 150 kişiye kadar gruplar servis edilebilir.

Beyaz köşk

Beyaz köşk Khedive İsmail Paşa tarafından yaptırılan Emirgan Parkı içindeki üçüncü konaktır. Sarı Pavyon'dan sadece 150 m uzaktadır. İki katlı ahşap bina neo-klasik tarzın mimari özelliklerini taşımaktadır.

Konak, gündüzleri kafeterya, akşamları ise Türk-Osmanlı mutfağının bir lokantası olarak kullanılmaktadır.

Önemli hatırlatma : Boğaz yolunu kullanarak araçları Beşiktaş veya Sarıyer tarafından gelen araç sürücüleri sakın Sakıp sabancı müzesinin yanından veya emirgan otobüs durağından yukarı çıkan emirgan korusu yazan tabelaya aldanmayın oradan girişe müsade edilmiyor

Beşiktaş dan veya sarıyer den gelen araçsürücüleri İstinye gelmeden burun da TFF binasının olduğu ana cadde beşitaş dan gelenler yolun solunda İstinye tarafından gelenler için Yolun sağında tek yön emirgan korosuna giden bir yol var oradan parkın içindeki otoparka girmek için müsade ediyorlar pempeköşk ‘ün yanından yukarıdaki otoparklara yönlendiriyorlar bilgilerinize..